Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
wymrzeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wymierać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymrzeć — dk XI, wymrzećmrze, wymrzećmarł, wymrzećmarłszy wymierać ndk I, wymrzećra, wymrzećają, wymrzećał «umrzeć masowo; umrzeć jeden po drugim, do ostatniego» Olbrzymie gady wymarły przed tysiącami lat. Wymarli ostatni potomkowie sławnego rodu … Słownik języka polskiego
wymierać — → wymrzeć … Słownik języka polskiego
obsypać — dk IX, obsypaćpię, obsypaćpiesz, obsypaćsyp, obsypaćał, obsypaćany obsypywać ndk VIIIa, obsypaćpuję, obsypaćpujesz, obsypaćpuj, obsypaćywał, obsypaćywany 1. «sypiąc pokryć coś czymś; oprószyć, posypać, obrzucić» Obsypać ciasto cukrem. Śnieg… … Słownik języka polskiego
powymierać — dk I, powymieraćra, powymieraćają, powymieraćał «o wielu: wymrzeć» Wszyscy jej bliscy powymierali … Słownik języka polskiego
wyginąć — dk Vb, wyginąćnie, wygiń, wyginąćnął, wyginąćnęła, wyginąćnęli «o wielu ludziach, zwierzętach, roślinach: stracić życie, wymrzeć, przestać istnieć, zginąć jedni (jedne) po drugich» Cała rodzina wyginęła w powstaniu. W czasie zimy wyginęło wiele… … Słownik języka polskiego
wymarcie — n I rzecz. od wymrzeć ◊ (Być) na wymarciu «być bliskim wyginięcia, zaniknięcia; wymierać» … Słownik języka polskiego
wymarznąć — [wym. wymar znąć] dk Vc, wymarznąćnie, wymarznąćmarzł a. wymarznąćmarznął, wymarznąćmarzła, wymarznąćmarzłszy wymarzać [wym. wymar zać] ndk I, wymarznąćza, wymarznąćają, wymarznąćał 1. «wyginąć od mrozu, zostać zniszczonym przez mróz (zwykle o… … Słownik języka polskiego
wymierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wymieraća, wymieraćają {{/stl 8}}– wymrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, wymieraćmrze, wymieraćmrzyj, wymieraćmarł, wymieraćmarli {{/stl 8}}{{stl 7}} umierać kolejno co do jednego; umierać masowo : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
